เพลง : ระบายเฉยๆ
ศิลปิน : Room 39
ผู้แต่ง : บอย โกสิยพงษ์
เนื้อร้อง
เธอก้มหน้าอมยิ้มและหัวเราะตลอดเวลา ไม่ว่าเรานั้นจะไปใกล้ไกลแค่ไหน
เดี๋ยวซ้ายกด เดี๋ยวขวากด และยังไม่พอยังไม่หมด ต้องถ่ายรูปก่อนกินอาหารทุกครั้งไป
ทีแรกก็คิด ว่าคงไม่นาน ก็คงจะเบื่อไปเอง
แต่พอไม่นานเมื่อตัวเธอนั้นลองเล่นเกม เธอก็ติดอย่างจั๋งหนับ
แถมเธอยังไม่ยอมรับว่าเธอติดมัน ทั้งๆที่สองมือนั้นกดมันเต็มๆ
ฉันก็ได้แต่รอ แต่รอ รอเธอนั้นเงยหน้า เพื่อเพียงจะได้สบตา และได้สื่อสารกันบ้าง
ที่เธอถือในมือมันเป็นแค่โทรศัพท์ เอาไว้รับสายส่งข้อความเท่านั้น
ไม่ใช่แฟน no no no ไม่ใช่แฟน อยากให้รู้ว่าในมือเธอมันเป็นแค่โทรศัพท์
ไม่ได้รักเธอจริงอย่างใจของฉัน ไม่ใช่แฟน เอามาแทนฉันไม่ได้
ฉันก็รู้ว่าเธอไม่ได้นอกใจ อะไรหรือว่าไปพูดไปคุยกับใครที่ไหน ทำให้ฉันเสียใจ
แต่ทุกครั้งที่ฉันเรียก เธอไม่ได้ยินที่ฉันเรียก
เธอกลับก้มหน้าก้มตา กดซ้ายกดขวา จนฉันไม่รู้ต้องทำอย่างไร
ฉันก็ได้แต่รอ แต่รอ รอเธอนั้นเงยหน้า เพื่อเพียงจะได้สบตา และได้สื่อสารกันบ้าง
ที่เธอถือในมือมันเป็นแค่โทรศัพท์ เอาไว้รับสายส่งข้อความเท่านั้น
ไม่ใช่แฟน no no no ไม่ใช่แฟน อยากให้รู้ว่าในมือเธอมันเป็นแค่โทรศัพท์
ไม่ได้รักเธอจริงอย่างใจของฉัน ไม่ใช่แฟน เอามาแทนฉันไม่ได้
ที่เธอถือในมือมันเป็นแค่โทรศัพท์ เอาไว้รับสายส่งข้อความเท่านั้น
ไม่ใช่แฟน no no no ไม่ใช่แฟน อยากให้รู้ว่าในมือเธอมันเป็นแค่โทรศัพท์
ไม่ได้รักเธอจริงอย่างใจของฉัน ไม่ใช่แฟน เอามาแทนฉันไม่ได้
ฟังกันได้ที่นี่นะครับ
ที่เอาเพลงนี้มาลงเพราะผมเห็นว่า เป็นเพลงที่ พี่ บอย โกสิยพงษ์ ต้องการสะท้อนความเป็นจริงของคนสมัยนี้จริงๆครับ
คนเรานั่งอยู่ด้วยกันแท้ๆ ไม่คุยด้วย ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ เอาแต่ก้มหน้าก้มตาคุย BB , iPhone เล่นเกมส์บ้าง Facebook บ้าง ถ้าแค่แปบๆ คุยธุระหรือทักทายเพื่อนๆในสื่อออนไลน์แค่เล็กน้อยก็ไม่แปลกครับ แต่บางคนทำเหมือนว่า ไม่ได้นั่งอยู่ข้างๆเรา (บุคคลที่มีชีวิตมีความรู้สึก และสัมผัสตัวตนได้)
ก็อยากฝากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนไว้นะครับ บางครั้งคนเราต้องให้ความใส่ใจกับคนรอบข้าง ให้มากกว่าที่จะใส่ใจสื่อOnline หรือวัตถุที่ใช้ในการติดต่อสื่อสารครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น