ระบายเฉยๆ ศิลปิน Room39 โดย บอย โกสิยพงษ์

เพลง : ระบายเฉยๆ
ศิลปิน : Room 39
ผู้แต่ง : บอย โกสิยพงษ์


เนื้อร้อง

เธอก้มหน้าอมยิ้มและหัวเราะตลอดเวลา ไม่ว่าเรานั้นจะไปใกล้ไกลแค่ไหน
เดี๋ยวซ้ายกด เดี๋ยวขวากด และยังไม่พอยังไม่หมด ต้องถ่ายรูปก่อนกินอาหารทุกครั้งไป
ทีแรกก็คิด ว่าคงไม่นาน ก็คงจะเบื่อไปเอง
แต่พอไม่นานเมื่อตัวเธอนั้นลองเล่นเกม เธอก็ติดอย่างจั๋งหนับ
แถมเธอยังไม่ยอมรับว่าเธอติดมัน ทั้งๆที่สองมือนั้นกดมันเต็มๆ

ฉันก็ได้แต่รอ แต่รอ รอเธอนั้นเงยหน้า เพื่อเพียงจะได้สบตา และได้สื่อสารกันบ้าง

ที่เธอถือในมือมันเป็นแค่โทรศัพท์ เอาไว้รับสายส่งข้อความเท่านั้น
ไม่ใช่แฟน no no no ไม่ใช่แฟน อยากให้รู้ว่าในมือเธอมันเป็นแค่โทรศัพท์
ไม่ได้รักเธอจริงอย่างใจของฉัน ไม่ใช่แฟน เอามาแทนฉันไม่ได้

ฉันก็รู้ว่าเธอไม่ได้นอกใจ อะไรหรือว่าไปพูดไปคุยกับใครที่ไหน ทำให้ฉันเสียใจ
แต่ทุกครั้งที่ฉันเรียก เธอไม่ได้ยินที่ฉันเรียก
เธอกลับก้มหน้าก้มตา กดซ้ายกดขวา จนฉันไม่รู้ต้องทำอย่างไร

ฉันก็ได้แต่รอ แต่รอ รอเธอนั้นเงยหน้า เพื่อเพียงจะได้สบตา และได้สื่อสารกันบ้าง

ที่เธอถือในมือมันเป็นแค่โทรศัพท์ เอาไว้รับสายส่งข้อความเท่านั้น
ไม่ใช่แฟน no no no ไม่ใช่แฟน อยากให้รู้ว่าในมือเธอมันเป็นแค่โทรศัพท์
ไม่ได้รักเธอจริงอย่างใจของฉัน ไม่ใช่แฟน เอามาแทนฉันไม่ได้

ที่เธอถือในมือมันเป็นแค่โทรศัพท์ เอาไว้รับสายส่งข้อความเท่านั้น
ไม่ใช่แฟน no no no ไม่ใช่แฟน อยากให้รู้ว่าในมือเธอมันเป็นแค่โทรศัพท์
ไม่ได้รักเธอจริงอย่างใจของฉัน ไม่ใช่แฟน เอามาแทนฉันไม่ได้

ฟังกันได้ที่นี่นะครับ



ที่เอาเพลงนี้มาลงเพราะผมเห็นว่า เป็นเพลงที่ พี่ บอย โกสิยพงษ์ ต้องการสะท้อนความเป็นจริงของคนสมัยนี้จริงๆครับ
คนเรานั่งอยู่ด้วยกันแท้ๆ ไม่คุยด้วย ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ เอาแต่ก้มหน้าก้มตาคุย BB , iPhone เล่นเกมส์บ้าง Facebook บ้าง ถ้าแค่แปบๆ คุยธุระหรือทักทายเพื่อนๆในสื่อออนไลน์แค่เล็กน้อยก็ไม่แปลกครับ แต่บางคนทำเหมือนว่า ไม่ได้นั่งอยู่ข้างๆเรา (บุคคลที่มีชีวิตมีความรู้สึก และสัมผัสตัวตนได้)

ก็อยากฝากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนไว้นะครับ บางครั้งคนเราต้องให้ความใส่ใจกับคนรอบข้าง ให้มากกว่าที่จะใส่ใจสื่อOnline หรือวัตถุที่ใช้ในการติดต่อสื่อสารครับ

คอนเสริต พี่บอย โกสิยพงษ์ 3 ธันวาคม 2554 สิ้นปีนี้ concert รับหน้าหนาว พร้อมร่วมเฉลิมฉลองวันพ่อแห่งชาติ

แอบเข้าไปดูหน้า Page ใน FaceBook ของพี่ บอย โกสิยพงษ์ มาครับ


พี่บอยขึ้นสถานะไว้ว่า...


" วันที่3ธันวาคมปีนี้มีใครวางแผนจะอยู่ที่กรุงเทพในช่วงหยุดยาวกันบ้างครับ? ผมและพี่น้องเพื่อนฝูงอยากจะจัดconcertกลางแจ้งแบบสบายๆในกรุงเทพกันครับ:) "


โอ้ว!!! น่าสนใจมากครับ ช่วงก่อนถึงวันพ่อแค่สองวันเอง พี่บอย ต้องมีเซอร์ไพร์สอะไรแน่ๆเลย


ผมจะรอดูนะครับ และภาวนาขอให้บรรยากาศในวันนั้น เป็นวันที่อากาศหนาวเย็น เนื่องด้วยน่าจะตรงกับฤดูหนาวพอดี


เพียงแค่ผมจินตนาการนึกถึงลมหนาวที่พัดโชยมา เรื่อยๆ เป็นจังหวะๆ พร้อมกับได้ฟังเพลงของพี่ บอย โกสิยพงษ์ เคล้าคลอไปด้วย


มันคงเป็นความรู้สึกที่แสนวิเศษ ด้วยอารมณ์หนาวกาย แต่อบอุ่นหัวใจ ด้วยเพลงรัก แสนโรแมนติก เชิงบวก ของพี่บอย


รับรองได้เลยว่าต้องเป็นคอนเสริตกลางกรุง ที่แสนจะโรแมนติกที่สุด และคงเปลี่ยนบรรยากาศเมืองกรุงที่แสนวุ่นวาย สับสน ให้สงบ เยือกเย็น แต่แอบแฝงไปด้วยความรักความอบอุ่น และรอยยิ้มของทั้งผู้ชมผู้ฟัง พร้อมทั้งผู้บรรเลงเพลงเป็นแน่


ผมจะรอติดตามชมคอนเสริตในครั้งนี้อย่างแน่นอนครับ พี่บอย โกสิยพงษ์ ศิลปิน นักประพันธ์ ผู้ที่ไม่เคยสร้างดนตรี เสียงเพลง คำร้อง ทำนอง ที่ซ้ำซาก จำเจ


ผมชอบพี่มากครับ...

พี่บอย โกสิยพงษ์ คิดไอเดียในการทำประมูล เพื่อนำรายได้ช่วยผู้ประสบภัยภาคใต้

วันนี้ผมได้ติดตามดู กระดานข้อความ ของพี่ บอย โกสิยพงษ์ ใน Facebook Boyd Kosiyabong

พี่บอยขึ้นข้อความเอาไว้ว่า... " คิดว่าระหว่าง กีตาร์ ที่ถูกสั่งผลิตขึ้นมาตัวเดียวในโลกของผม กับ เนื้อเลงต้นฉบับพร้อมปากกาที่ใช้แต่งเพลง อะไรน่าจะนำไปประมูลในงาน ส่งรักไปปัก(ษ์)ใต้ ในวันศุกร์ที่ 8 นี้ดีครับ?:) "

และอีกข้อความต่อมาที่พี่บอยเขียนต่อไว้คือ... " หรืออีกหนึ่งไอเดียคือประมูลให้ผมไปแต่งเพลงจากเรื่องราวของชีวิตของคุณเองให้พร้อมทํา production จนเสร็จเป็นmaster เลย:) "

เมื่อเห็นข้อความเหล่านี้ในเฟซบุคของพี่บอยแล้ว ความรู้สึกแรกของผมคือ ชื่นชมพี่บอยมากครับ ทุกครั้งที่มีปัญหาใดๆเกิดขึ้นบนโลกไม่ว่าจะเป็นที่ไทยเองหรือทุกๆประเทศ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาภัยธรรมชาติ หรืออะไรก็ตามแต่ พี่บอย โกสิยพงษ์ จะเป็นคนๆหนึ่งที่พร้อมจะให้ทั้งกำลังใจ หรือแบ่งปันคอยช่วยเหลือแก่ผู้คนที่โชคร้ายเหล่านั้นเสมอมา ไม่เสียทีที่เป็นชายที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับคนอย่างผมเลย

แต่สิ่งที่ผมเห็นแล้วแอบตื่นเต้นมากก็คือ ข้อความที่พี่บอยบอกว่าจะ เปิดประมูลให้พี่บอย มาแต่งเพลงจากเรื่องราวของชีวิตผู้ประมูล พร้อมทำ production จนเสร็จเป็นmaster เนี่ยแหละครับ

เห็นแล้วคิดในใจ "น่าจะเป็นกรู" แต่ในความเป็นจริงแล้ว ผมคงไม่มีวาสนาเพียงพอขนาดนั้น เพราะผมมันแค่คนธรรมดามากๆ คนนึง แถมช่วงนี้ยังตกงาน แม้พยายามทำธุรกิจส่วนตัว แต่ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จสักที คงไม่มีรายพอได้ที่จะเอาไปประมูลแข่งกับคนอื่นได้เลย คิดแล้วมันแอบน้อยใจ และเศร้าใจจริงๆครับ เพราะการได้ร้องเพลงที่พี่บอยแต่ง หรือการที่พี่บอยเอาเรื่องราวในชีวิตของผมไปแต่งเป็นเพลง นั้นเป็นความฝันหนึ่งของผมเลยครับ

ก็ได้แต่ทำใจครับ บทเรียนนี้ทำให้ผมรู้ว่า บางครั้ง "เงิน" สร้างฝันได้ครับ

แต่ผมก็เห็นด้วยกับสิ่งที่พี่บอย โกสิยพงษ์ กำลังจะทำนะครับ เพราะด้วยความเป็นจริงแล้ว บุคคลที่พร้อมจะช่วยเหลือผู้อื่นที่กำลังทุกข์ยากได้ บุคคลนั้นจะต้องเป็นผู้ที่ไม่ทุกข์ยาก มีปัจจัยทุกๆด้าน เพียงพอสำหรับดูแลตัวเอง ครอบครัว คนที่รัก แล้วจึงเหลือสำหรับแบ่งปันเป็นน้ำใจสำหรับบุคคลที่กำลังทุกข์ยากครับ...